Afgelopen week had ik een drama in het emotionele leven van mijn eigen paard Weran. Weran staat dichtbij huis in een paddock paradise met twee andere paarden. Hij is daar komen wonen toen hij als 10,5 maanden oud veulen in mijn leven kwam. Hij vond zijn plekje in de kleine kudde na een zorgvuldige en rustige inscharing. Na een tijdje raakte hij steeds meer bevriend met een Lusitano ruin van ongeveer 10 jaar. Ze speelden samen veel en zo is Weran heel fijn opgegroeid tot nu hij 3 jaar en 5 maanden oud is. Helaas is nu aan die diepe vriendschap tussen mijn paard en de Lusitano een abrupt einde gekomen. Zo’n afscheid heeft natuurlijk de juiste begeleiding nodig.

Natuurlijk verandert er wel eens iets in het leven van een stalgenoot en dus hoorde ik dat de vriend van Weran zou gaan verhuizen. Mijn hart brak voor Weran want paarden gaan hele diepe vriendschappen aan. Wel heb ik natuurlijk altijd geweten dat dit kon gebeuren. Ik mag al van geluk spreken dat Weran 2,5 jaar lang zo leuk met zo’n goede vriend is opgegroeid. Je kunt in zo’n geval heel weinig doen. Je paard moet er doorheen, maar je kunt hem wel ondersteunen.

Uiteraard besloot ik om Weran voor te bereiden op het vertrek van zijn vriend. Ik communiceerde met hem zoals ik ook altijd doe met andere paarden, die óf zelf verhuizen óf een maatje gaan verliezen door verhuizen of inslapen. Bij Weran voelde ik direct groot verdriet in zijn keel en hart. Ik gaf hem daar healing op en ik legde hem uit dat verder alles hetzelfde blijft. Zijn andere vriend, die ook de leider is, blijft en dat ik ook blijf. Daarnaast legde ik Weran uit dat, na een zorgvuldige selectie, een nieuwe kuddelid zal komen waarmee hij vast weer vrienden wordt. Ik heb dit op een aantal belangrijke momenten, bijvoorbeeld vlak voor zijn vriend werd opgehaald, herhaald. Het verdriet dat ik voelde, verdween gelukkig.

Na het vertrek van zijn vriend, heb ik ook uitgebreid met hem gecommuniceerd en healing gegeven. Van de staleigenaresse hoorde ik dat haar paard heeft gehinnikt, maar Weran niet. Hij was aan het grazen en lijkt rustig door te gaan met zijn leven. Toen ik later bij hem kon zijn (na mijn vakantie), merkte ik ook dat hij zich goed voelt. Hij mist wel het vele spelen, dus doe ik wat extra clickertraining met hem. Zo kan hij toch wat extra dopamine aanmaken en zich gelukkig blijven voelen.

Zo zie je dat een reading en healing kan zorgen dat de impact kleiner is omdat een paard wordt meegenomen in wat er in en om zijn leven gebeurt. Als het toch nog te groot voor hem was geweest, dan had ik Rikkie Weevers Stous ingeschakeld. Zij is de homeopaat waarmee ik samenwerk en waar ik paarden en andere dieren naar kan verwijzen als ik voel dat ze net wat extra’s nodig hebben. Gelukkig is met de ondersteuning van een reading voor mijn eigen paard het drama, dat zich in zijn leven afspeelt door het abrupte vertrek van zijn vriend, beperkt gebleven.

Hartelijke groet,
Merel Burggraaf
Medium voor paarden, dieren en mensen

Klik hier om te lezen wat anderen hebben ervaren.